De basis van deze opdracht is een onderzoek naar het werk van Van Ravesteyn in het algemeen, en specifiek naar een nachtverblijf voor de Bongo in Diergaarde Blijdorp. In mijn onderzoek naar de architectuur van Van Ravesteyn heb ik mij voornamelijk gericht op zijn architectonische handschrift. Ik vond het interessant om de ornamenten weg te laten en te ontdekken welke basisprincipes van Van Ravesteyn overblijven. Mijn doel was dan ook om een ontwerp te maken dat niet overheersend is ten opzichte van het bestaande nachtverblijf, maar juist met respect met de bestaande situatie omgaan. Het nieuwe nachtverblijf moest twee keer zoveel ruimte bieden voor de bongo’s, en ik heb ervoor gekozen om het bestaande deel te behouden en een nieuw nachtverblijf gespiegeld en evenwijdig aan de bestaande landschappelijke lijnen te plaatsen. Daarnaast heb ik het horecapunt geïntegreerd in het nieuwe verblijf en gepositioneerd op een pleintje dat ook ontstaan is door de landschappelijke lijnen.

Het afgelopen semester heb ik op de Rotterdamse Academie van Bouwkunst aan de studio ‘Het Venetiaanse palazzo’ gewerkt en dit met een 8,5 afgerond. In het eerste deel van de studio heb ik de basisprincipes van de palazzo-typologie onderzocht en deze vervolgens vertaald naar een typisch Venetiaans referentie, genaamd Palazzo Grassi. Met een inspirerende excursie naar Venetië en een uitgebreide analyse als basis, kregen we de opdracht om het referentiegebouw te reconstrueren in een 1:200 isometrie en een gedetailleerd 1:20 gevelfragment. Met deze kennis en vaardigheden was in het tweede deel de uitdaging om zelf een hedendaagse palazzo te ontwerpen, voorzien van een gemengd woon-/werkprogramma en een strikt PvE. Mijn onderzoek naar de Florentijnse palazzi wekte mijn interesse in het classicistische idioom. Mijn focus lag op het beheersen van 'de klassieke regels' uit de Renaissance en deze toe te passen in een hedendaagse context. Dit resulteerde in een gebouw waar klassieke verhoudingen, symmetrie, rationaliteit en horizontaliteit de boventoon voeren, met geïntegreerde subtiele Venetiaanse verwijzingen, zoals de karakteristieke handelsopening aan de waterzijde. De eindproducten bestonden uit elementaire plantekeningen, een isometrie en een realistisch gevelfragment, waarop de materialen in hun architectonische en technische werking zijn weergegeven.